لطفا حامد عثمانی نباشید!

لطفا حامد عثمانی نباشید! مطمئنم براتون سوال شده که چرا من این مقاله رو با این عنوان منتشر کردم. شاید بعد اندکی فکر کردن به این مورد واقف بشیم و بدونم دلیل این مقاله با این عنوان چیه!!؟ به هر حال اگه فرصتی برای فکر کردن ندارید یا این که اصلا خوشتون نمیاد در مورد این به خودتون زحمت فکر کردن بدین تا انتها این مقاله رو بخونید. مطلبی که برای من جالب بود و من رو وادار کرد که همچین مقاله ای در سایت قرار بدم این بود که چرا ما همیشه میخواهیم شبیه کسی باشیم؟! در حالی که خداوند ما رو تو بهترین نسخه ممکن خودمون آفریده، جوری که ده ها نفر نه بلکه صدها نفر در حال کپی برداری از رفتار ما هستند تا شاید شبیه ما بشوند. ولی ما خودمون رو انقدر دست کم میگیریم که راه خودمون رو که دارای بهترین حامی و راهنما (خداوند) هست، گم میکنیم. هر چند که با انگیزه ترین حالت برای پیشرفت در هر عرصه ای داشتن الگو است، ولی نباید سعی کنیم کسی دیگه باشیم. چون هیچ وقت نمیشه خود درونمون رو تغییر بدیم و کسی دیگه ای باشیم. معمولا کسانی که در نقش یک نفر دیگر بودن زندگی میکنند، تا حدودی لذت بخش و جذاب بودن را حس کنند. اما بعد گذشت چند روزی سرخورده، نا امید و شاکی از زمین و زمان به خود درون خودشون باز میگردند. البته با اثبات اینکه من شخصیت به درد نخوری هستم و فلانی از من بهتر است و باید مثل اون باشم و همچنین خوراندن این نوع تفکرات به خود درونی، مغز و افکار فقط راه رو برای تکامل و پیشرفت خودمون باریک و سخت میکند. همه ما ذاتی داریم که با روح خداوند کامل شده است، پس ما هم کننده هر کاری خواهیم بود. فقط باید از راهی که انتخاب میکنیم اطمینان داشته باشیم تا نادرست نباشد. به هر حال این گفته ها فقط یکی از دلایلی بود که لطفا « حامد عثمانی نباشید! » را به رشته تحریر در آورده است. مطلب بعدی درمورد تصمیم گیری و انجام دادن است، شاید سال ها بود که من منتظر بودم یک اتفاقی رخ بدهد تا من صاحب یک کسب و کار باشم. دریغ از این که همان زمان اتفاق مهم رخ داده بود. همین که من به فکر کار برای خودم بودم، بزرگترین اتفاقی بود که ازش به راحتی رد شدم. حقیقتش را بخواهید میترسدم، از این که مبادا شکست بخورم یا بی پول بمانم؛ (عدم اعتماد به خدا و فراوانی های خداوند). همیشه به صورت کارمند زندگی میکردم و تلاش میکردم پول جمع کنم تا برای خودم یک کار دست و پا کنم. کمتر خرج میکردم تا پولهایی در آورده بود تمام نشود، ولی بعد گذشت مدتی به یک نتیجه رسیدم که تقریبا همه ما انسان ها از یک چیز ضربه میخوریم و اون ترسیدن از این که از منطقه امن بیرون بیاییم. لطفا شبیه من نباشید. سال ها طول کشید تا این رو بفهمم چون کسی نبود که اینو به من بگه ولی دوست عزیز، تو الان اینو داری میخونی پس لطفا شبیه حامد عثمانی نباشید!.